پشتیبانی دیجی‌کالا؛ نقطه قوت تکرار خرید

خبرگزاری آریا - مشتریان دیجی‌کالا نظرات متفاوتی درباره پشتیبانی این فروشگاه دارند. اگر گشتی در اینترنت و شبکه‌های اجتماعی بزنیم، از مثبت‌ترین نظرات که باعث ادامه خرید از دیجی‌کالا شده تا منفی‌ترین انتقادها را درباره مرکز خدمات مشتریان دیجی‌کالا می‌خوانیم.
به گزارش خبرگزاری آریا ؛ مشتریان دیجی‌کالا نظرات متفاوتی درباره پشتیبانی این فروشگاه دارند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اگر گشتی در اینترنت و شبکه‌های اجتماعی بزنیم، از مثبت‌ترین نظرات که باعث ادامه خرید از دیجی‌کالا شده تا منفی‌ترین انتقادها را درباره مرکز خدمات مشتریاندیجی‌کالا می‌خوانیم.
فروشگاه دیجی‌کالا روزانه بیش از 300 هزار سفارش خرید دارد و بازدید ماهیانه آن به 26 میلیون بازدید یکتا می‌رسد. هر روز نزدیک به 1500 مشتری جدید به این فروشگاه افزوده می‌شود و بیش از 51 درصد کاربران پس از یک خرید تبدیل به مشتری وفادار می‌شوند؛ یعنی بین دو خرید خود بیش از 2 ماه فاصله نمی‌اندازند. 35 درصد از این مشتریان در یک ماه حداقل یک بار از دیجی‌کالا خرید دارند؛ چرا؟
جالب است بدانید بسیاری از آن‌ها خدمات پشتیبانی و گارانتی دیجی‌کالا و اطمینان از خریدی سالم و راحت را علت تکرار خریدهای خود می‌دانند. این کاربران می‌گوید با اطمینان از دیجی‌کالا خرید می‌کنند؛ چون می‌توانند سریعا با پشتیبانی تماس بگیرند و مشکل سفارش و محصول را گزارش دهند. سیستم مرجوعی و بازگشت پول اولیه به همراه هدیه جبرانی، بی‌دردسر است و برخلاف بسیاری از فروشگاه‌های آنلاین دیگر در ایران، دیجی‌کالا در طول کل شبانه‌روز و ایام تعطیل در دسترس مردم است.
در کنار برخی گلایه‌ها از خدمات پشتیبانی دیجی‌کالا، هزاران توییت و پست و نظر هم در شبکه‌های اجتماعی درباره پاسخگویی به موقع و سریع تیم پشتیبانیدیجی‌کالا منتشر شده است. کاربرانی که تجربه یک خرید موفق در این فروشگاه را دارند، افراد دیگر را هم تشویق به خرید هر چیزی از دیجی‌کالا می‌کنند و بهترین دلیل برای این دعوت را اطمینان و تضمین برای مرجوعی کالا در صورت نارضایتی و پاسخگویی فروشنده می‌دانند.
دیجی‌کالا به طور پیوسته در حال افزایش کیفیت خدمات خود برای بالا بردن سطح رضایت مشتریان است. افزایش نظارت‌ها و کنترل‌های این شرکت بر عدم فروش کالاهای غیراصل و تقلبی یا کیفیت پایین اجناس و همین‌طور ارسال به موقع و بدون مشکل، می‌تواند کاهش تماس‌ها با پشتیبانی و انتقادات کاربران در شبکه‌های اجتماعی را به همراه داشته باشد که به طور مستقیم روی کیفیت کار تیم پشتیبانی نیز تأثیرگذار است.
بیش از 3 میلیون کالا روی مارکت‌پلیس دیجی‌کالا عرضه شده است و بیش از 100 هزار فروشنده روی این پلتفرم همکاری می‌کنند. از کوچکترین کسب‌وکارهای خانگی تا بزرگترین برندهای ایرانی و خارجی، کالا و محصولات خود را روی فروشگاه دیجی‌کالا عرضه کردند و اطمینان دارند محصولشان با بالاترین کیفیت و خدمات پشتیبانی عرضه خواهد شد. یعنی نه تنها مشتریان دیجی‌کالا، بلکه فروشنده‌ها هم اطمینان دارند کالایشان روی پلتفرمی عرضه می‌شود که همیشه در دسترس و پاسخگو به مشتری است و یک توسعه مشتری‌محور را در دستور کار خود قرار داده است.
اگر بخواهیم جمع‌بندی کنیم، باید بگوییم واحد پشتیبانی هر فروشگاه را باید از زوایای مختلف بررسی کرد. در میان هزاران تماس و پیگیری، قطعا چند نارضایتی بروز خواهد کرد اما بزرگ‌نمایی برای یک برخورد نامناسب یا نگرفتن جواب مدنظر، نباید دیگر دستاوردها و خدمات یک مجموعه را زیر سؤال ببرد و باعث یاس و ناامیدی خریداران و البته نیروی انسانی شاغل در تیم پشتیبانی شود.
منبع: اتاق خبر دیجی کالا

منبع: خبرگزاری آریا

کلیدواژه: مشتریان دیجی کالا شبکه های اجتماعی دیجی کالا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۶۸۹۲۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

واردات کالا بهانه است؛ هدف اصلی خروج ارز از کشور است

روزنامه شرق در یادداشتی نوشت: معمولا بعد از رسانه‌ای‌شدن پرونده شرکت‌هایی که دارای تعهدات ارزی ایفانشده هستند، این سؤال در ذهن مخاطب شکل می‌گیرد که چگونه امکان دارد شرکت‌ها، اعم از تولیدی یا بازرگانی برای واردات کالا از بانک مرکزی ارز دریافت کنند و نسبت به واردات کالاهای ثبت سفارش شده خود اقدام نکنند؟

از گذشته‌های نه‌چندان دور و قبل از تشدید تحریم‌های آمریکا و اتحادیه اروپا و قطع سیستم سوییفت و محدودشدن روابط کارگزاری بانک‌های ایرانی با بانک‌های خارجی، اکثر قریب به اتفاق واردکنندگان کالا، پس از اخذ پیش‌فاکتور از فروشنده خارجی و ثبت سفارش ورود کالا، برای اطمینان از دریافت کالای خود از فروشنده به بانک‌ها مراجعه و درخواست صدور اعتبارات اسنادی به نفع ذی‌نفع خارجی اعتبار می‌کردند.

بانک‌ها نیز پس از دریافت اسناد حمل کالای مطابق شرایط اعتبار اسنادی، اقدام به خرید ارز از بانک مرکزی و پرداخت آن به فروشنده از طریق بانک کارگزار خارجی می‌کردند.

با توجه به اینکه فرایند یادشده تحت قوانین منتشرشده اتاق بازرگانی بین‌المللی (یوسی‌پی، اینکوترمز و…) انجام می‌شد، احتمال قصور طرفین در ایفای تعهدات خود به طور معناداری کاهش می‌یافت.

با توجه به اینکه تا اواخر دهه ۸۰ شمسی اختلاف نرخ ارز در بازار آزاد و بانک‌ها وجود نداشت، خروج ارز از کشور مطلوبیت چندانی برای واردکنندگان کالا نداشته و در مواردی صرفا اقدام به گران‌نمایی کالای خود و کسب سود بیشتر می‌کردند که در نهایت این گران‌نمایی نیز قیمت تمام‌شده کالا را افزایش می‌داد و متأسفانه ضمن اینکه واردکننده مالیات کمتری به جهت کمترشدن فاصله قیمت تمام‌شده خرید کالا و فروش آن در بازار و شناسایی سود ریالی کمتر در اظهارنامه مالیاتی خود، پرداخت می‌کرد، مصرف‌کننده نهایی نیز قیمت بالاتری بابت خرید کالا پرداخت می‌کرد. در واقع به علت گران‌نمایی، علاوه بر سود ریالی، بخشی از سود ارزی نیز بدون پرداخت مالیات نصیب واردکننده می‌شد.

در شرایط اقتصادی آن سال‌ها بیشترین خطر موجود در فرایند یادشده متوجه بانک‌ها بوده و زمانی پدید می‌آمد که واردکننده کالا در سرسید پرداخت اعتبار اسنادی، نسبت به تأمین وجه ریالی، برای خرید ارز از بانک مرکزی اقدام نمی‌کرد و بانک عامل به اجبار اقدام به خرید ارز از محل منابع خود کرده و موجب افزایش مطالبات معوق و رشد شاخص «ان‌پی‌ال» در بانک‌ها می‌شد.

از سال‌های آغازین دهه ۹۰ شمسی تا به امروز به علت تشدید تحریم‌ها و همچنین محدودشدن روابط کارگزاری با بانک‌های خارجی و در مقاطعی قطع سیستم سوییفت، شرکت‌ها به آرامی روی به واردات کالا از طریق حواله بازرگانی آوردند که ریسک بیشتری دارد.

بخش کوچکی از واردکنندگان به خاطر تفاوت نرخ ارز موجود در بازار آزاد و بانک‌ها (درحال‌حاضر سامانه نیما) و دیگر خلأهای کنترلی و راستی‌آزمایی موجود در کشور و همچنین انتفاع بسیار زیاد ناشی از تفاوت نرخ ارز و رانت‌های موجود در اقتصاد دولتی، اقدام به ایجاد شبکه‌ای از ذی‌نفعان واحد در داخل و خارج کشور کرده و ارز را تحت عنوان واردات کالا از کشور خارج کرده و کالایی وارد نمی‌کنند و بخشی از شرکت‌ها نیز پس از واردات از تفاوت نرخ ارز ناشی از گران‌نمایی خود استفاده می‌کنند. البته لازم به ذکر است که دراین‌میان، افراد و شرکت‌هایی نیز هستند که در هیچ‌یک از این دو گروه جای نگرفته و به طور کاملا سالم و قانونی اقدام به واردات کالاهای بازرگانی و مواد اولیه تولید می‌کنند.

در یک دهه اخیر دولت‌های مختلف به دلایل متعدد مانند کنترل قیمت کالاهای اساسی، جلوگیری از افزایش تورم کالاهای اساسی و دارو، کنترل قیمت ارز و… اقدام به تخصیص ارز ترجیحی (۱۲۲۶۰.۴۲۰۰۰ و ۲۸۵۰۰۰ ریالی) و ارز سامانه نیما برای واردات کالا می‌کردند که با وجود صحیح‌نبودن از نظر اقتصادی و تدوین مقررات نظارتی متعدد به دلایل یادشده مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرد.

در واقع به علت گران‌نمایی کالا بخشی از ارز کشور به طور مستتر و تحت عنوان واردات کالا از کشور خارج شده و باعث نمایش غیرواقعی‌تر ارز تجاری کشور شده و برنامه‌ریزی سیاست‌گذاران اقتصادی کشور را تحت تأثیر می‌گذارد؛ اما با ابراز تأسف فراوان یکی از دلایل نامشهود گسترش خروج مستتر ارز، رعایت‌نشدن حلقه گم‌شده این روزهای جامعه یعنی «اخلاق» از طرف برخی از واردکنندگان کالا است.

بسیاری از این اشخاص که به نظر خودشان افراد باهوشی هستند، در این دوران سخت اقتصادی که سفره مردم به علت تورم روزبه‌روز کوچک‌تر می‌شود، فقط به فکر انتفاع خود بوده و در واقع بخشی از درآمد خود را به طور غیرمستقیم از سفره مردم برداشته و ادعای هوش بالا در بازرگانی را دارند؛ درحالی‌که دست‌شان دیگر برای همه رو شده است.

نویسینده: یونس اکبری